ظرفیت جذب
ظرفیت جذب واژه ای است که سال ها پیش توسط کوهن و لوینهال معرفی شد و نشان دهنده توانایی شرکت در تشخیص ارزش چیزهای جدید، اطلاعات خارجی و جذب و به کارگیری آنها برای اهداف تجاری شرکت است. ظرفیت جذب و ظرفیت نوآوری تا حد زیادی در هم پیچیده و به هم وابسته هستند. در واقع، ظرفیت جذب یکی از ابعاد ظرفیت نوآوری در ارتباط با شناسایی، ارزیابی، اکتساب و یکپارچه سازی دانش خارجی به حساب می آید و مفهومی است که نقش مهمی را در مطالعات نوآوری و رقابت پذیری ایفا کرده و نتایج سازمانی وسیعی را دنبال می کند. از آن جمله این نتایج می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مزیت رقابتی، کارکرد مالی، بهترین کارکرد، جریان دانش داخل سازمان و انتقال دانش
- اتخاذ راهبردهای جدید و تنوع در کارکرد سازمان
- کارکرد نوآورانه و توسعه محصول جدید
- یادگیری سازمانی در اتحادها و همکاری های مشترک بین المللی
- خلق ثروت جدید از طریق کار آفرینی.
مولفه های ظرفیت جذب
مؤلفه های اصلی برای ایجاد ظرفیت جذب در هر شرکت شامل موارد زیر است:
– پایه دانشی که توانایی شناخت، فهم و ارزیابی دانش و اطلاعات جدید را فراهم می کند.
– فرایندها و تشکیلات درونی که انسانها و منابع را ترغیب، هدایت و سازماندهی می کند و همچنین دانش را یکپارچه کرده و به اشتراک می گذارد.
– سازوکارها و ارتباطات خارجی، خلق کانال هایی برای ارتباط و همکاری
– راهبردها که انسجام و حرکت برای کسب دانش و استفاده از آن را میسر می سازند
درجه، ذات و اثربخشی یادگیری و نوآوری در شرکتها به طور عمده توسط صنایع محلی و محیط اجتماعی شکل میگیرد؛ برای نمونه، در دسترس بودن منابع انسانی آموزش دیده، وجود پژوهشگران در کلاس جهانی و حضور برجسته کاربران مرزی نقش کلیدی در توسعه مناطقی مانند کمبریج، بریتانیا و سلیکون ولی دارند.
اجزای ظرفیت جذب
پژوهشگران حوزه نوآوری دریافتند که اجزای ظرفیت جذب شامل پنج جز است:
- سرمایه انسانی به خصوص فارق التحصیلان دانشگاهی
- توانایی شبکه سازی با منابع دانشی خارج از سازمان و سایر منابع
- رویه ها و فرایند های سازمانی
- فرایند یادگیری (شناخت)
- مدون سازی دانش فنی
امروزه با افزایش اهمیت نوآوری در جهان دولت ها سیاست هایی را جهت حمایت سیستم نوآوری و همچنین ساختارهایی برای اتخاذ سیاست ها در این حوزه معرفی کرده اند.